Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να σταματήσουν να
πειραματίζονται με τις αγορές
Στις 26/10/2011 οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν ότι το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων
θα πρέπει να πάει από το 21% στο 50%. Η απόφαση τους για κούρεμα των ελληνικών
ομολόγων αφορά μόνον τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων και όχι το σύνολο του ελληνικού
χρέους το οποίο είναι γύρω στα 360 δις. Το πρώτο λάθος που έγινε εδώ είναι ότι
αποφασίστηκε ότι την ζημιά που θα προκύψει από την απόφαση τους θα την πληρώσουν
όσοι δεν ήταν παρόν στην απόφαση και που είναι οι πιο αδύνατοι οικονομικά και μάλιστα
σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης. Το ελληνικό χρέος που κατέχει η Ευρωπαική Κεντρική
Τράπεζα και οι Ευρωπαικές Χώρες, oι οικονομικά πιο δυνατοί
επενδυτές στα ελληνικά ομόλογα, δεν θα κουρεύτει.
Τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές είναι γύρω στα 100-120 δις
ευρώ. Από το κούρεμα θα μειωθεί το ελληνικό χρέος γύρω στα 50-60 δις ευρώ. Εάν
γινόταν ένα κούρεμα 25% στο σύνολο του ελληνικού χρέους η μείωση θα ήταν 90 δις. Το
όφελος για την Ελλάδα θα ήταν μεγαλύτερο και οι ζημιές για τους ιδιώτες επενδυτές
λιγότερες.
Με αυτή την απόφαση τίθεται και σε αμφισβήτηση η ιδέα της Ευρωπαικής Ένωσης, ένας για
όλους και όλοι για ένα. Δεν υπάρχει ισονομία. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι Ευρωπαίοι
ηγέτες αποφάσισαν να πληρώσουν τον λογαριασμό οι οικονομικά αδύνατοι. Το λάθος της
απόφασης δεν σταματά εδώ αλλά έχει και τις ακόλουθες σοβαρές
παρενέργειες:
- Μετά την πιο πάνω απόφαση, οι θεσμικοί επενδυτές έχασαν την εμπιστοσύνη τους στα
ομόλογα των Ευρωπαικών Χωρών, τα οποία δέχτηκαν πιέσεις στην δευτερογενή αγορά.
Επίσης τις τελευταίες μέρες η ζήτηση για νέες εκδόσεις ομολόγων από Ευρωπαικές χώρες
έχει μειωθεί σημαντικά (βλέπε πρόσφατη δημοπρασία Γερμανικών
ομολόγων).
- Οι ελληνικές τράπεζες και οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν τεράστιες για το
μέγεθος τους ποσότητες ελληνικού χρέους. Σχεδόν όλες κατέχουν ομόλογα που ξεπερνούν
το 50% των ιδίων κεφαλαίων τους. Αυτή την τραγικότατη και εσφαλμένη επενδυτική
πολιτική των ελληνικών και κυπριακών τραπεζών, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ή οι
συμβούλοι τους θα έπρεπε να την γνωρίζουν ή να την λάβουν σοβαρά υπόψην πριν την
απόφαση τους για το ύψος του κουρέματος που αποφάσισαν.
Τώρα οι ελληνικές και οι κυπριακές τράπεζες πρέπει να προβούν σε αύξηση κεφαλαίων για
να καλύψουν την ζημιά που έγινε από το κούρεμα. Όσες τράπεζες δεν αντλήσουν τα
κεφάλαια από τους μετόχους τους ή άλλους επενδυτές (πολύ δύσκολο σε μια περίοδο
ύφεσης) θα πρέπει να κρατικοποιηθούν . Που θα βρούνε τα κεφάλαια οι
κυβερνήσεις? Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να δανειστούν για να συμμετάσχουν στις
αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (σε περίπτωση που χρειαστεί) άρα ο δανεισμός των κρατών
αυτών θα μεγαλώσει και άλλο.
Το κούρεμα των ομολόγων για την Ελλάδα θα μειώσει προσωρινά το ελληνικό χρέος αλλά
θα το αυξήσει και πάλι σε περίπτωση που χρειαστεί να συμμετάσχει στις αυξήσεις
μετοχικού κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών. Οι Ελληνικές τράπεζες ίσως χρειαστούν
μέχρι 20 δις ευρώ σε νέα κεφάλαια. Oι ζημιές από το κούρεμα των ελληνικών
ομολόγων μείωσαν σημαντικά τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών (core tier 1). Οι
κυπριακές τράπεζες αυτήν την στιγμή δεν μπορούν να χορηγήσουν νέα δάνεια μέχρι να
βρούνε τα κεφάλαια που χρειάζονται. Αυτό είναι ότι χειρότερο για μια οικονομία η
οποία εισέρχεται σε ύφεση.
Δεν αρκούσε η ζημιά από το κούρεμα, η Αρχή Ευρωπαικών Τραπεζών (ΕΒΑ) ζήτησε από τις
τράπεζες να αυξήσουν τα εποπτικά τους κεφάλαια στο 9% (μετά τις ζημιές από τα
ελληνικά ομόλογα). Αυτή η απόφαση είναι λανθασμένη για τους ίδιους λόγους που αναφέρω
πιο πάνω. Το σκεπτικό της απόφασης ήταν ότι οι τράπεζες πρέπει να είναι
κεφαλαιουχικά δυνατές να αντέξουν τις ζημιές από την χρηματοπιστωτική κρίση. Πιστέυω
ότι η ΕΒΑ θα έπρεπε να ζητήσει από τις τράπεζες να ανεβάσουν τα core tier 1 κεφάλαια
τους 0,5% κάθε έτος μέχρι να φθάσουν στο στόχο που τους έχουν θέσει, όπως απαιτά και
η Βασιλεία ΙΙΙ. Η κρίση δεν θα έρθει ξαφνικά σε ένα χρόνο και θα φύγει και
πάλι ξαφνικά. Αυτή η κρίση θα είναι εδώ για πολλά χρόνια.
Δυστυχώς για εμάς στην Κύπρο η έκθεση των τραπεζών μας στην ελληνική οικονομία
είναι τεραστίων διαστάσεων σε σχέση με το ΑΕΠ μας. Συγκεκριμένα, η συνολική έκθεση
των τραπεζών μας στην ελληνική οικονομία ξεπερνά τα 30 δις το οποίο πλησιάζει δύο
φορές το ΑΕΠ. Καμμιάς άλλης Ευρωπαικής Χώρας οι τράπεζες δεν έχουν τόσο
μεγάλη έκθεση σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας τους, στην Ελλάδα.
Οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου σε μια περίοδο που οι μετοχές των τραπεζών είναι σε
χαμηλές τιμές, είναι λάθος διότι οι μετοχές είναι η πιο ακριβή μορφή χρηματοδότησης
για μια εταιρεία και δεν πρέπει να πωλούνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές όπως
βρίσκονται αυτή την περίοδο. Επίσης, η άντληση κεφαλαίων από δύο
οικονομίες (Κύπρος, Ελλάδα) οι οποίες βρίσκονται σε ύφεση απορροφούν ρευστότητα και
δυσχαιρένουν την κατάσχεση και σπρώχνουν τις οικονομίες σε μεγαλύτερη ύφεση.
Οι αγορές δεν είναι εργαστήρια πειραμάτων των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης και αυτό
θα πρέπει να το αντιληφθούν γρήγορα πρίν να είναι αργά για την Ευρωζώνη. Όταν οι
Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες πέρνουν μια απόφαση πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά της οικονομίας της κάθε χώρας μέλους ξεχωριστά και
να αναλύουν τις επιπτώσεις/ωφελήματα που μπορεί να προκύψουν από μια απόφαση τους.
Σέ προηγούμενο μου άρθρο άναφερα ότι θα πρέπει να μελετήσουμε την περίπτωση της
Ισλανδίας (2008), τώρα η μελέτη πρέπει να εντατικοποιηθεί με ιδιαίτερη έμφαση στην
ιστορία της Ισλανδικής τράπεζας Kaupthing.
Σάββας Τταντής
Χρηματιστής
tantiss@cytanet.com.cy
πειραματίζονται με τις αγορές
Στις 26/10/2011 οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν ότι το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων
θα πρέπει να πάει από το 21% στο 50%. Η απόφαση τους για κούρεμα των ελληνικών
ομολόγων αφορά μόνον τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων και όχι το σύνολο του ελληνικού
χρέους το οποίο είναι γύρω στα 360 δις. Το πρώτο λάθος που έγινε εδώ είναι ότι
αποφασίστηκε ότι την ζημιά που θα προκύψει από την απόφαση τους θα την πληρώσουν
όσοι δεν ήταν παρόν στην απόφαση και που είναι οι πιο αδύνατοι οικονομικά και μάλιστα
σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης. Το ελληνικό χρέος που κατέχει η Ευρωπαική Κεντρική
Τράπεζα και οι Ευρωπαικές Χώρες, oι οικονομικά πιο δυνατοί
επενδυτές στα ελληνικά ομόλογα, δεν θα κουρεύτει.
Τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές είναι γύρω στα 100-120 δις
ευρώ. Από το κούρεμα θα μειωθεί το ελληνικό χρέος γύρω στα 50-60 δις ευρώ. Εάν
γινόταν ένα κούρεμα 25% στο σύνολο του ελληνικού χρέους η μείωση θα ήταν 90 δις. Το
όφελος για την Ελλάδα θα ήταν μεγαλύτερο και οι ζημιές για τους ιδιώτες επενδυτές
λιγότερες.
Με αυτή την απόφαση τίθεται και σε αμφισβήτηση η ιδέα της Ευρωπαικής Ένωσης, ένας για
όλους και όλοι για ένα. Δεν υπάρχει ισονομία. Στην περίπτωση της Ελλάδας οι Ευρωπαίοι
ηγέτες αποφάσισαν να πληρώσουν τον λογαριασμό οι οικονομικά αδύνατοι. Το λάθος της
απόφασης δεν σταματά εδώ αλλά έχει και τις ακόλουθες σοβαρές
παρενέργειες:
- Μετά την πιο πάνω απόφαση, οι θεσμικοί επενδυτές έχασαν την εμπιστοσύνη τους στα
ομόλογα των Ευρωπαικών Χωρών, τα οποία δέχτηκαν πιέσεις στην δευτερογενή αγορά.
Επίσης τις τελευταίες μέρες η ζήτηση για νέες εκδόσεις ομολόγων από Ευρωπαικές χώρες
έχει μειωθεί σημαντικά (βλέπε πρόσφατη δημοπρασία Γερμανικών
ομολόγων).
- Οι ελληνικές τράπεζες και οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν τεράστιες για το
μέγεθος τους ποσότητες ελληνικού χρέους. Σχεδόν όλες κατέχουν ομόλογα που ξεπερνούν
το 50% των ιδίων κεφαλαίων τους. Αυτή την τραγικότατη και εσφαλμένη επενδυτική
πολιτική των ελληνικών και κυπριακών τραπεζών, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ή οι
συμβούλοι τους θα έπρεπε να την γνωρίζουν ή να την λάβουν σοβαρά υπόψην πριν την
απόφαση τους για το ύψος του κουρέματος που αποφάσισαν.
Τώρα οι ελληνικές και οι κυπριακές τράπεζες πρέπει να προβούν σε αύξηση κεφαλαίων για
να καλύψουν την ζημιά που έγινε από το κούρεμα. Όσες τράπεζες δεν αντλήσουν τα
κεφάλαια από τους μετόχους τους ή άλλους επενδυτές (πολύ δύσκολο σε μια περίοδο
ύφεσης) θα πρέπει να κρατικοποιηθούν . Που θα βρούνε τα κεφάλαια οι
κυβερνήσεις? Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να δανειστούν για να συμμετάσχουν στις
αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (σε περίπτωση που χρειαστεί) άρα ο δανεισμός των κρατών
αυτών θα μεγαλώσει και άλλο.
Το κούρεμα των ομολόγων για την Ελλάδα θα μειώσει προσωρινά το ελληνικό χρέος αλλά
θα το αυξήσει και πάλι σε περίπτωση που χρειαστεί να συμμετάσχει στις αυξήσεις
μετοχικού κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών. Οι Ελληνικές τράπεζες ίσως χρειαστούν
μέχρι 20 δις ευρώ σε νέα κεφάλαια. Oι ζημιές από το κούρεμα των ελληνικών
ομολόγων μείωσαν σημαντικά τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών (core tier 1). Οι
κυπριακές τράπεζες αυτήν την στιγμή δεν μπορούν να χορηγήσουν νέα δάνεια μέχρι να
βρούνε τα κεφάλαια που χρειάζονται. Αυτό είναι ότι χειρότερο για μια οικονομία η
οποία εισέρχεται σε ύφεση.
Δεν αρκούσε η ζημιά από το κούρεμα, η Αρχή Ευρωπαικών Τραπεζών (ΕΒΑ) ζήτησε από τις
τράπεζες να αυξήσουν τα εποπτικά τους κεφάλαια στο 9% (μετά τις ζημιές από τα
ελληνικά ομόλογα). Αυτή η απόφαση είναι λανθασμένη για τους ίδιους λόγους που αναφέρω
πιο πάνω. Το σκεπτικό της απόφασης ήταν ότι οι τράπεζες πρέπει να είναι
κεφαλαιουχικά δυνατές να αντέξουν τις ζημιές από την χρηματοπιστωτική κρίση. Πιστέυω
ότι η ΕΒΑ θα έπρεπε να ζητήσει από τις τράπεζες να ανεβάσουν τα core tier 1 κεφάλαια
τους 0,5% κάθε έτος μέχρι να φθάσουν στο στόχο που τους έχουν θέσει, όπως απαιτά και
η Βασιλεία ΙΙΙ. Η κρίση δεν θα έρθει ξαφνικά σε ένα χρόνο και θα φύγει και
πάλι ξαφνικά. Αυτή η κρίση θα είναι εδώ για πολλά χρόνια.
Δυστυχώς για εμάς στην Κύπρο η έκθεση των τραπεζών μας στην ελληνική οικονομία
είναι τεραστίων διαστάσεων σε σχέση με το ΑΕΠ μας. Συγκεκριμένα, η συνολική έκθεση
των τραπεζών μας στην ελληνική οικονομία ξεπερνά τα 30 δις το οποίο πλησιάζει δύο
φορές το ΑΕΠ. Καμμιάς άλλης Ευρωπαικής Χώρας οι τράπεζες δεν έχουν τόσο
μεγάλη έκθεση σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας τους, στην Ελλάδα.
Οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου σε μια περίοδο που οι μετοχές των τραπεζών είναι σε
χαμηλές τιμές, είναι λάθος διότι οι μετοχές είναι η πιο ακριβή μορφή χρηματοδότησης
για μια εταιρεία και δεν πρέπει να πωλούνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές όπως
βρίσκονται αυτή την περίοδο. Επίσης, η άντληση κεφαλαίων από δύο
οικονομίες (Κύπρος, Ελλάδα) οι οποίες βρίσκονται σε ύφεση απορροφούν ρευστότητα και
δυσχαιρένουν την κατάσχεση και σπρώχνουν τις οικονομίες σε μεγαλύτερη ύφεση.
Οι αγορές δεν είναι εργαστήρια πειραμάτων των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης και αυτό
θα πρέπει να το αντιληφθούν γρήγορα πρίν να είναι αργά για την Ευρωζώνη. Όταν οι
Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες πέρνουν μια απόφαση πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά της οικονομίας της κάθε χώρας μέλους ξεχωριστά και
να αναλύουν τις επιπτώσεις/ωφελήματα που μπορεί να προκύψουν από μια απόφαση τους.
Σέ προηγούμενο μου άρθρο άναφερα ότι θα πρέπει να μελετήσουμε την περίπτωση της
Ισλανδίας (2008), τώρα η μελέτη πρέπει να εντατικοποιηθεί με ιδιαίτερη έμφαση στην
ιστορία της Ισλανδικής τράπεζας Kaupthing.
Σάββας Τταντής
Χρηματιστής
tantiss@cytanet.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου